چطور میتوان سازه های بتنی را تقویت کرد؟

سازه های بتنی ممکن از یه مرور زمان با اسیب هایی روبروی شوند، اما با رعایت مواردی میتوانید ازن سازه های را ثبل و بعد از ساخت تقویت نمایید.

به گزارش گروه ساختمانی آبان، سازه های بتنی بخش عمده ای از اسکلت بندی ساختمان ها را تشکیل می دهند به همین دلیل تداوم سازی و تقویت سازه های بتنی از اهمیت بالایی برخوردار است. از دلایل احتیاج به بهسازی لرزه ای و مقاوم سازی سازه های بتنی می توان به وجود اشتباهات طراحی و اجرایی اشاره نمود که بصورت از ضعف های سازه بروز می نماید که از راهای مختلف راهکارهای تقویت سازه های بتنی، می توان آنهارا تعمیر، ترمیم و تقویت کرد.

اجزای آسیب دیده سازه را به استاندارد بهره برداری می رسانند و در آخر با روش های تقویت سازی آغاز به افزایش ظرفیت باربری آن می نمایند.بتن یکی ازاصلی ترین مصالح ساختمانی است که با داشتن تداوم فشاری بالا و مناسب از مقاومت کششی بسیار کمی برخوردار است و به دلیل عدم رعایت دقت در محاسبات، طراحی و اجرای و عملکرد آن باعث ضعف سازه و باعث تخریب عضو بتنی می شود.

درعوض با رعایت اصول صحیح و درست در مراحل طراحی و اجرای آن می تواند باعث ساخت و ساز های محکم با کیفیت بالا شود. بدلیل ماهیت سازه های بتنی در صورت بروز آسیب های نادرست در آن که منجر به تضعیف و تخریب سازه می شود می توان پس از ترمیم بتن با استفاده از روش های موجود و قابل اجرا اقدام به ترمیم بتن کرد.

بتن دارای مقاومت فشاری بالایی است ولی از معایب آن می توان به مقاومت کششی بسیارکم آن اشاره نمود.ضعف بتن یکی بصورت ظاهری ان میباشد مثل ترک در بتن است یا در اثر پیامدهای آن در ساختمان متوجه می شویم وبا انجام آزمایش های بتنی می توان از اندازه مقاومت حقیقی آن اطمینان حاصل پیداکنیم. برای برطرف مشکل مقاومت کششی پایین و تقویت ساختمان بتن می توانیم مقاومت کششی آنرا با کاشت میلگرد بهبود بخشیم.

در صورتی که در المان بتنی آرماتور بکار نرفته باشد یا مسلح نشده باشد، امکان ترک خوردگی و در نهایت آسیب تا روی زوال سازه پیشروی میکند و پس از اعمال بار اندازهاسیب دیدگی خود را نشان میدهد.

روش های تقویت و مقاوم سازی سازه بتنی

1. ژاکت بتنی یا فولادی

مقاوم سازی با ژاکت فولادی و ژاکت بتنی از تکنیک های قدیمی متداول در تقویت سازه های بتنی و بهسازی آن است. بکارگیری فولاد نیز یک شیوه اولیه در افزایش ظرفیت اسکلت های بتنی است، در تقویت سازه بتنی با بکار گیری فولاد، لایه بتنی عضو مورد نظر در سازه جدا می شود.

میلگردهای فلزی اضافه در این بخش نصب می شود سپس این مورد با استفاده از رزین های مخصوص که دارای مقاومت بالا هستند پوشیده می شود.از معایب بزرگ این روش عدم توجه به احتمال بروز زنگ زدگی و خوردگی در میلگردهای فولادی است.

2. ژاکت بتنی

مقاوم سازی با ژاکت بتنی یکی دیگر از روش های قدیمی تقویت سازه های بتنی است. ژاکت بتنی به وسیله افزایش اندازه شکل پذیری و سختی اجزای سازه، مقاومت کلی ساختمان را افزایش می دهد.

درحین اجرای این روش ساختمان قابل بهره برداری نمی باشد. بکار بردن بتن آرمه در مقاوم سازی سازه های بتنی علاوه بر افزایش سختی موجب افزایش ابعاد سازه بتنی مورد نظرمی شود که همین امر موجب اندازه بار مرده وارد بر سازه را بیشتر می نماید و این پدیده از معایب این روش است.

3. دیوار برشی

مقاوم سازی سازه های بتنی با دیوار برشی از تکنیک های متداول و مالی است. هزینه ساخت پایین دارد نصب سریع و قدرت جذب بالای و انرژی موجب استفاده از این روش شده است.

دیوار برشی به وسیله افزایش شکل پذیری، اعضای بتنی را تقویت می نماید و از بروز خسارت شدید در زلزله جلوگیری می نماید. باید توجه داشت که اجرای دیوار برشی و مقاوم سازی با دیوار برشی مستلزم آماده سازی فونداسیون جهت تحمل نیروی وارد بر آن است.

4. الیاف اف آر پی

برای مقاوم سازی و تقویت سازه های بتنی به متریال هایی احتیاج است که در کنار افزایش مقاومت و سختی عضو مورد نظر در شرایط نامناسب محیطی نیز دوام خود را حفظ نمایند و از بتن نگهداری نمایند.

با توسعه روز افزون علم مهندسی و فراوری متریال های نو در صنعت ساختمان تکنیک های مقاوم سازی ساختمان نیز افزایش یافت و سبب پیشرفت زیادی در زمینه تعمیر، ترمیم و تقویت ساازه های بتنی شد.

محصولات اف آر پی (Fiber Reinforced Polymer) یکی از برترین مصالح نوین و پیشرفته در صنعت ساخت و ساز است که ضمن تقویت سازه ها، نقص های موجود در شیوه های سنتی مقاوم سازی را تا حد زیادی پوشش داده است.

علاوه بر افزودن مقاومت سازه، تعمیر و ترمیم بتن از وزن و ضخامت کمی برخوردارند و مشکل افزایش وزن و ابعاد در روش های سنتی مقاوم سازی را ندارند. در ضمن حین اجرای مقاوم سازی با اف آر پی امکان استفاده از سازه وجود دارد و نیروی انسانی زیادی را جهت نصب بکار نمی گیرد.